Doorgaan naar hoofdcontent

Toch nog niet naar huis.

Vanmorgen moest ik normaal gezien na het beëindigen van men opdracht voor het leger naar huis gaan maar gezien de situatie en ik niet wist of ik al dan niet nog naar huis mocht ben ik maar naar men vaste kazerne gegaan waar ik een kamer heb met alle basis confort dat een mens nodig heeft.

Vanmorgen had ik eerst nog goedemorgen gestuurd naar men vrouw maar kreeg weer een antwoord waarbij ik me echt niet goed voelde...

T was alsof het haar eigenlijk niets kon schelen waar ik naartoe ging of waar ik was.

Het is alsof het de normaalste zaak is voor haar dat ze de ganse week me gewoon straal genegeerd heeft.

Heb haar dat dan ook gezegd wat ik ervan vind en wat ik verlang. En geloof me dat is echt niet veel.

Heb haar gezegd dat ik ontzettend veel van haar hou maar dat ik op ben van de frustratie en dat ik het echt niet meer langer aankan.

Ik ga haar nu niets meer sturen en ga haar de rust gunnen die ze zegt dat ze nodig heeft..

Ik weet ook wel dat ze er niets kan aan doen en dat het die rotte pmdd is maar ik ben na zoveel dagen en door gebrek aan intimiteit onderweg zelf de pedalen kwijt geraakt en nu zijn we helemaal verloren.

Ik weet niet wat er nu gaat gebeuren.... weer wel dat er iets moet veranderen want ik kan mezelf wel wijsmaken dat ik het allemaal begrijp door de situatie en dat ik "er" zonder kan... En dat kan dat ook een tijdje... maar op een bepaald moment heb ik die genegenheid echt nodig om sterk genoeg in men mannelijkheid te staan en me staande te kunnen houden om haar rots in de branding te zijn tijdens de pmdd tsunami.

Heeft geen zin om "de held " uit te hangen en te zeggen dat ik het kan weken zonder die intimiteit... terwijl dat dat niet zo is...
Want dat is het geen wat me erboven op houdt als ze me negeert, op me roept of buiten zet. Door daar aan te denken op de slechte momenten maakt dat ik rustig kan blijven en het niet persoonlijk ga opnemen.

Ik zie men vrouw heel graag... echt wel... En weet dat t nooit makkelijk zal zijn met die Pmdd, niet voor haar en niet voor mij... maar ik ben ervan overtuigd dat ik dat wel kan indien ze me tijdens de goede periode voldoende gewild en man laat voelen.

Vanavond ga ik iets eten met een vriend en daarna iets drinken... hopelijk is de onzekerheid snel voorbij.

W

Reacties

Populaire posts van deze blog

Partner van een vrouw met PMS

Dag allemaal, Ik ben Wim, partner van een fantastische vrouw waar ik ontzettend van hou... Maar vanaf dag 14 van haar cyclus veranderd deze mooie optimistische vrouw in een hele boze dame die een bloedhekel aan me heeft, me negeert, verwijten naar men hoofd slingerd enz... En dat weet ik t is die verdomde PMDD weer... Ik prober haar zoveel mogelijk te steunen maar dikwijls werkt dit tegenovergesteld. Voel me soms zo machteloos... t doet pijn haar te zien lijden en haar niet te kunnen/mogen helpen. Hopelijk vind ik via deze weg lotgenoten zodat we mekaar wat kunnen ondersteunen... want er is geen haar op men hoofd dat er aan denkt  om haar op te geven... Daarom zie ik ze te graag. Groetjes, Wim

Volgende episode

Sinds afgelopen vrijdag is de PMDD er weer ingeslopen... En ik heb geen idee meer hoe ik ermee moet omgaan... de manier waarop men vrouw reageert en de manier hoe ze redeneerd is heel erg vreemd... Ik voel ook bij mezelf dat het na de vorige periode hoe langer hoe zwaarder krijg en weet eerlijk gezegd niet of ik dit nog lang kan volhouden... hoe graag ik haar ook zie. Het vreet aan een mens... k voel me echt terneergeslagen en word er echt heel verdrietig van. Tja... heb niet veel meer te schrijven want ik begrijp er zelf helemaal niks meer van. Heb echt alles uit de kast gehaald maar niks werkt... W

Op weg naar huis

Gisteren had ik niet door dat het weer zover was en had ik iets opgeschreven wat ik niet zo prettig vond van de dag voordien. Sinds dat moment was het oorlog... en heb ik me ook boos gemaakt... tegen dat ik goed en wel besefte dat het de pms was was t al helemaal omzeep en heb ik me herpakt, maar 't kwaad was al geschied. En sinds toen is ze heel cool en afstandelijk. Ze antwoord heel bod op men berichtjes of helemaal niet en dat doet pijn. Nu ben ik met zen bang hart op weg naar huis niet wetende wat ik ga vinden. Dat kan een hele boze afstandelijke vrouw zijn of een meisje dat ligt te huilen en wil geknuffeld worden. Dat valt af te wachten... Grtz PMS vanuit de ogen van haar man.