Dag mensen... zo enthousiast als ik in men laatste post was zo verdrietig ben ik nu. Is het de PMDD of was ze het echt? Ik weet het niet.... Ik had het de laatste 2 dagen wat moeilijk aangezien we al een tijdje niet meer intiem waren geweest... en dat speelde op men humeur... Ik wou het op mezelf in stilte verwerken maar ze sleurde het er toch uit... Gevolg.. geschreeuw, geroep, razernij, me geslagen in men gezicht gespuwd men t-shirt kapot gescheurd en me buiten gesmeten. Zit nu in het station met barstende hoofdpijn... Als ze slaat hou ik ze meestal tegen maar deze keer heb ik ze laten slaan en schoppen... zoveel haat en woede dat in haar zit... t is schrijnend... En zelfs nu zie ik ze nog graag... ook al weegt het enorm zwaar... Ik had normaal gezien twee daagjes Lille geregeld voor morgen en overmorgen maar dat gaat nu niet door. Gelukkig kan ik in de kazerne terecht om te slapen... K weet niet hoe de volgende dagen zal verlopen en of ik nog terug naar huis mag. T is in i